do miłości

Ukryj mnie przede mną

Ukryj moje ciało i żądze

Bo jestem zepsuta

Pełna czasu i martwa za życia

Pożeraczka światła.

Bądź cieniem i zasłoń moje ja

Przed wszelkimi myślami

Które zmieniły się w żrący kwas. 

Czas.

Potrafię godzinami leżeć w bezruchu i patrzeć przez okno w niebo. Nie przeszkadza mi to zazwyczaj, chociaż zawsze w trakcie takich dni rodzi się później i nasila stopniowo wewnętrzny niepokój. Przeradza w krzyk. Jest w tym wiele o braku samorealizacji, pasywności względem własnego istnienia. Powoduje, że czuje się jak w śpiączce, narkozie, z której nie potrafię się wybudzić i żyć.